Zleceniobiorca może zostać uczestnikiem PPK

„Zapisanie” zleceniobiorcy do PPK może nastąpić tylko wtedy, gdy podlega z tytułu tego zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Wymagany jest także 90-dniowy okres zatrudnienia.

Do PPK mogą zostać „zapisane” tylko osoby zatrudnione w rozumieniu ustawy o PPK. Za osoby zatrudnione uważa się osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK. Zleceniobiorca spełnia definicję osoby zatrudnionej tylko wtedy, gdy z tytułu wykonywanej umowy zlecenia podlega obowiązkowo tym ubezpieczeniom.

Zawarcie umowy o prowadzenie PPK

Umowę o prowadzenie PPK dla nowo zatrudnionego zleceniobiorcy — tak samo, jak w przypadku innych osób zatrudnionych — można zawrzeć dopiero gdy upłyną mu 3 miesiące (90 dni) zatrudnienia. Powinno to nastąpić nie później niż do 10. dnia kolejnego miesiąca. Przez okres zatrudnienia należy rozumieć okres od dnia oznaczonego w umowie zlecenia jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Do wymaganych 90 dni zatrudnienia wlicza się okresy zatrudnienia danej osoby z poprzednich 12 miesięcy, które miały miejsce w obecnym podmiocie zatrudniającym, a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach, jeżeli – z mocy odrębnych przepisów – aktualny podmiot zatrudniający jest ich następcą prawnym. Do okresu zatrudnienia nie wlicza się zatrudnienia na podstawie tytułów innych niż wymienione w definicji osoby zatrudnionej oraz okresów dobrowolnego podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Ważne:
Osoba zatrudniona staje się uczestnikiem PPK w momencie zawarcia dla niej umowy o prowadzenie PPK i pozostaje uczestnikiem PPK bez względu na to, czy finansuje wpłaty do PPK, pozostaje w zatrudnieniu w danym podmiocie, a także bez względu na tytuł do ubezpieczeń społecznych lub obowiązek podlegania tym ubezpieczeniom.

Podstawa naliczania wpłat do PPK

Wpłaty do PPK nalicza się od wynagrodzenia wypłacanego uczestnikowi PPK. Przez wynagrodzenie należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych:
bez stosowania ograniczenia do tzw. 30-krotności, oraz
z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Zgodnie z tą definicją, jeśli uczestnik PPK przekroczy próg 30-krotności, to — mimo, że nie nalicza się już i nie przekazuje za niego składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe — nadal należy naliczać i pobierać wpłaty do PPK.

Ważna data wypłaty

Każda kwota, która stanowi wynagrodzenie w rozumieniu ustawy o PPK, wypłacona uczestnikowi PPK (od momentu zawarcia dla tej osoby umowy o prowadzenie PPK) – w okresach, gdy nie obowiązuje deklaracja o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK — stanowi podstawę naliczenia wpłat do PPK.
Nie ma przy tym znaczenia okres, za jaki przysługuje to wynagrodzenie — istotna jest data jego wypłaty. Oznacza to, że jeśli — po zawarciu umowy o prowadzenie PPK — zostanie wypłacone uczestnikowi PPK wynagrodzenie za okres, kiedy nie był jeszcze uczestnikiem PPK, to od tego wynagrodzenia należy naliczyć wpłaty do PPK.

Zmiana tytułu do ubezpieczeń

Dla obowiązku naliczania, pobierania i dokonywania wpłat do PPK istotne jest posiadanie przez daną osobę statusu uczestnika PPK. Oznacza to, że zleceniobiorca, który w okresie zatrudnienia zmieni podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z obowiązkowego na dobrowolne, nadal będzie uczestnikiem PPK, a zleceniodawca będzie zobowiązany do naliczania od jego wynagrodzenia — osiąganego z tytułu zawartej umowy zlecenia — wpłat do PPK.

(łs)